میلاد اسحاقی
کارشناس سرویس های شبکه مایکروسافت

آموزش جامع نصب ، راه اندازی و پیکربندی Hyper-V بصورت تصویری

چگونه هایپروی را نصب کنیم؟ چگونه Hyper-V را پیکربندی کنیم؟ میخواهیم در طی چندین مقاله به بررسی ساختار مجازی ساز هایپروی 2012 R2 بپردازیم و از صفر تا صد آنرا با یکریگر مقایسه کنیم . البته شخصا اعتقاد دارم که هیچ 100 جز خداوند متعال وجود ندارد اما خب به کمک شما دوستان عزیز سعی میکنم مجموعه کاملی را برای آشنایی با این مجازی ساز به پیش ببریم . همانطور که میدانید امروزه استفاده از ساختارهای مجازی به عنوان یکی از پایه های اساسی بستر های شبکه و سرویس دهنده هاجای خود را به دست آورده است . قطعا انعطافپذیری و قابلیت رشد و افزونگی ، مدیریت یکپارچه ، امنیت بالا ، ساختار پشتیبان گیری متمرکز و ... موارد دیگر تمامی مجموعه ها را مجاب میکند تا به سمت ارتقا و راه اندازی ساختار های مجازی در شبکه های بزرگ کوچک پیش برویم .

دوره های شبکه، برنامه نویسی، مجازی سازی، امنیت، نفوذ و ... با برترین های ایران
سرفصل های این مطلب
  1. تاریخچه Hyper-V
  2. بررسی ساختار مجازی سازی
  3. نکات اولیه پیاده سازی Hyper-v
  4. نیازمندی های و محدودیت های سخت افزاری و نرم افزاری
  5. قسمت دوم ، مراحل نصب و راه اندازی ساختار Hyper-v
  6. مراحل راه اندازی Role Hyper-v
  7. مراحل نصب و راه اندازی یک سوییچ مجازی :
  8. اما تفاوت این سه سوییچ مجازی در کجاست ؟
  9. تنظیمات پیشرفته تر مربوط به کارت شبکه مجازی :
    1. قسمت سوم، مراحل نصب و راه اندازی ماشین مجازی وتنظیمات مربوطه در ساختار Hyper-v
  10. قسمت چهارم، ادامه تنظیمات مربوط به ماشین مجازی در ساختار Hyper-v
    1. اتصال حافظه های جانبی و هارد دیسک به یک ماشین مجازی توسط سرویس Integration Service
  11. قسمت پنجم، ادامه تنظیمات مربوط به هارد های مجازی در ساختار Hyper-v
  12. کار با هارد های مجازی VHD و VHDX
  13. کانورت هارد های مجازی VHD و VHDX به یکدیگر
  14. یک توصیه مهم :
  15. ساختن هارد از نوع Differencing
  16. قسمت ششم، تنظیمات مربوط به بک آپ گیری در ساختار Hyper-v
  17. Export گرفتن و Import کردن ماشین های مجازی :
  18. تهیه بک آپ از ساختار هایپروی و ماشین های مجازی
  19. استفاده از Shadow copy
  20. استفاده از نرم افزار های جانبی برای تهیه بک آپ و پشتیبان از ماشین مجازی
  21. نکته مهم :

در حال حاضر ویژگی هایی که پلتفرم های مجازی سازی ارائه میکنند بسیار نزدیک به هم و کاملا رقابتی هستند و این امکان را برای مجموعه های مختلف فراهم کرده اند تا بتوانند با توجه به نیاز خود و بررسی دقیق خواسته های خود به انتخاب بهترین گزینه بپردازند. در واقع می توان بهترین انتخاب را انتخابی دانست که به دور از هر گونه تعصب و پیروی متعصابانه و با توجه به نیاز و خواسته یک مجموعه قابل استفاده باشد و استفاده ترکیبی از این محصولات می تواند به عنوان انتخاب نهایی باشد.در این مجمعه مقالات میخواهم به کمک شما به بررسی ساختار و پلتفرم اصلی مجازی سازی مایکروسافت که همان Hyper-v خواهد بود بپردازم و توجه شما را به نکات مهم و قابلیت های این پلتفرم جلب میکنم . در ابتدا با تاریخچه این محصول آشنا خواهیم شد

تاریخچه Hyper-V

داستان از February سال 2003 آغاز شد ، در این تاریخ مایکروسافت کمپانی به اسم Connectix را که از سال 1988 در بستر تجارت ثبت شده بود به تصاحب خود در آورد . این کمپانی راه حل هایی برای مجازی سازی سیستم عامل ها ارائه کرده بود و باعث جلب توجه مایکروسافت و تمایل جهت ورود به دنیای مجازی سازی توسط مایکروسافت شده بود . البته این تکنیک یک تکنیک جدید و ناب نبود بلکه از سال 1960 و در قالب Mainframe ها و IBM 400 ارائه شده بود ! به هر حال مایکروسافت درSeptember 2004 با ارائه Virtual Server 2005 با به عرصه مجازی سازی نمود و خود را در جرگه ارائه دهندگان ساختار های مجازی معرفی کرد .

در واقع Virtual Server 2005 امکانات محدودی را ارائه میکرد ، برای مثال تنها یک سی پی یو 32 بیتی برای ماشین های مجازی و مقدار رم 3.66 گیگ برای هر ماشین مجازی قابل استفاده بود و نه بیشتر !! در امتداد این حرکت شرکت های اینتل و ای ام دی شروه به طراحی سی پی یو هایی کردند که بستر مجازی سازی را ساپورت کند و یا عنوان Intel-VT و AMD-VT ساختار مجازی خود را ارئه کردند . یکی از مسکلات اصلی در این پلتفرم عدم توانایی ارتباط سرور Virtual Server با سخت افزار سیستم به طور مستقیم بود و وابستگی به سیستم عامل Parent در این مجموعه کاملا کیفیت کار را تحت شعاع قرار داده بود .

بالاخره مایکروسافت با ارائه Hyper-v در ویندوز سرور 2008 ساختار های 32 بیتی و 64 بیتی را ساپورت کرده و تا 64 گیگ رم و 4 هسته مجزا برای ماشین های مجازی را برای محصول خود در نظر گرفت . در ادامه با ارائه بسته 2008 r2 و ویندوز 2012 و 2012 r2 این محصول را تا به امروز ارتقا داده و امکانات و ویژگی های بسیار جالبی را به آن افزوده است که این ورژن را بسیار بسیار متفاوت از ورژن 2008 خود کرده است . در جدول زیر میتوان یک نمای کلی از مقایسه این محصول تا ورژن 2008 را بررسی کرد :

1

در جدول های زیر هم مقایسه بین 2012 و 2008 را به طور مختصر خواهید دید :


2
3
4

بررسی ساختار مجازی سازی

دوستان عزیز Itpro یی شاید اولین نکته مهمی که در بررسی ساختار های مجازی مورد بررسی قرار میگیرد بحث Hypervisor خواهد بود . در واقع این لایه یک واسط و یک مجری برای ارتباط سخت افزار سیستم و پلتفرم مجازی سازی خواهد بود . می توان به معنای ساده تر توضیح داد که این لایه وظیفه ارتباط بین سخت افزار یک سیستم و ماشین های مجازی که میخواهند از این سخت افزار استفاده کنند را در کنار ایجاد یک محیط ایزوله برای اجرای چندین ماشین مجازی در یک سرور فیزیکی و تعامل آنها با سخت افزار و یکدیگر برعهده خواهد گرفت . به طور کلی این لایه به دو صورت کلی قابل دسته بندی و بررسی است .

1-از نظر ارتباط با سخت افزار و طراحی :

Type-1 و Type-2

2-از نظر درایورهای سخت افزاری مورد نیاز برای ماشین های مجازی :

Monolithic و Microkernel

از نظر ارتباط با سخت افزار و طراحی :

Hypervisor Type -1 :

در این نوع که نوع شماره یک در نظر گرفته شده ، ارتباط سیستم عامل میزبان و سخت افزار به کمک Hypervisor انجام خواهد شد . در واقع برای تعامب ماشین های مجازی با سخت افزار سیستم عامل نیازی به وجود یک سیستم عامل واسط و میانجی نیست و سیستم های مجازی از طریق خود این لایه ( Hypervisor) مستقیما با سخت افزار سیستم عامل تعامل خواهند داشت . دو محصول Hyper-v و ESXi هردو از این نوع میباشند .فارغ از اینکه شما سرور 2012 را بر روی ساختار Core نصب میکنید و یا نسخه Full Gui قطعا شما با یک Hypervisor از نوع 1 روبرو هستید

5


پس در این نوع Hypervisor بیشتر از همه به خاطر نبودن واسط نرم افزاری کند ، سرعت بسیار بالایی در تعامل با سخت افزار وجود داره و البته نکته مهم بحث ارتباط با سخت افزار ها و درایور های سخت افزاریست . به معنای ساده تر برای ارتباط یک سیستم عامل مجازی با سخت افزارهای یک سرور همانند یک سیستم عامل فیزیکی نیاز به درایور های سخن افزاریست که تعامل بین سخت افزار و نرم افزار به درستی انجام بپزیرد . در این مورد Hypervisor نیز دارای دو عملکرد کاریست .

1- Monolithic

2- Microkernel

که در نوع Monolithic درایور های سخت افزاری به طور یکپارچه در خود Hypervisor وجود دارد و ارتباط درایور های سخت افزاری با سیستم عامل های مجازی توسط همین درایو ها برقرار خواهد شد . سرعت بالا در این نوع ارتباط حرف اول را میزند و عدم توانایی در ارتباط سخت افزار های مختلف با Hypervisor از این نوع نیز از مشکلات مهم این مدل میباشد . ساختار Vmware ESXi یا به عبارت دیگر مجموعه نرم افزاری vSphere از این نوع میباشد

در نوع Microkernel ارتباط سخت افزار ها و سیستم عامل های مجازی از طریق Parent Partition که همان سیستم عامل فیزیکی یا همان Host OS هست برقرار میشود . به عبارت دیگر درایور های سخت افزاری در خود لایه hypervisor وجود ندارد و این درایور ها از طریق سیستم عامل اصلی ( برای مثال ویندوز 2012 که روی سرور نصب شده و داخل آن قابلیت هایپر-وی راه اندازی شده ) در اختیار سیستم عامل های مجازی قرار خواهد گرفت . میتوان از مزایای این طراحی انعطاف پذیری بسیار بالای لایه Hypervisor برای تعامل با سخت افازار های مختلف در عین سرعت ایده آل سیستم عامل های مجازی را بر شمرد . در این مورد Hyper-v را میتوان پیشتاز این نوع Hypervisor ها نامید . به شکل زیر دقت کنید ، نکات مقایسه بین این دو مدل مطرح شده است

6

نکته ای نباید شما را به اشتباه بیندازد این است که در هردوی این مدل ها شما با با Hypervisor از نوع یک سرو کار خواهید داشت و تفاوتی در ارائه type ها نخواهید دید . در شکل زیر میتوان ساختار ساختار Microkernel استفاده شده در Hyper-v را بررسی کنید :


7

2- Hypervisor نوع 2 :

در این مدل Hypervisor به صورت یک لایه واسط بین سخت افزار و سیستم عامل فیزیکی کار نخواهد کرد بلکه کاملا وابسته به سیستم عامل اصلی بوده و برای ارتباط سیستم عامل های مجازی با سخت افزار سیستم تنها وجود Hypervisor کافی نخواهد بود و ارتباط لایه hypervisor و ماشین های مجازی وابسطه به سیستم عامل اصلی و فیزیکی خواهد بود . تصویر زیر گوایای این موضوع خواهد بود :


8

همانطور که در تصویر بالا میبینید Hypervisor به صورت یک لایه جدا برای ارتباط ماشین های مجازی با سیستم عامل فیزیکی یا همان میزبان بوده (Host Operation system) و سپس ارتباط با سخت افزار برقرار خواهد شد . در این مدل طراحی پرفرمنس بسیار پایین بوده و صرفا جهت محیط های آزمایشگاهی و تست مناسب خواهد بود .برای مثال میتوان Virtual PC و یا Vmware Workstation را نام برد . در این طراحی سیستم عامل میزبان اشتراک گذاری CPU processor را برای Hypervisor ایجاد خواهد کرد . البته انشالله در سری مقالاتی تحت عنوان مقایسه ESXi و Hyper-v به بررسی دقیق بین این دو نوع Hypervisor محبوب و بسیار کابردی خواهیم پرداخت که در قالب این مقاله نمیگنجد .

نکات اولیه پیاده سازی Hyper-v

برای پیاده سازی این ساختار شما نیاز به سرور 2012 از نوع datacenter و یا Standard خواهید داشت ( البته این سیستم در ویندوز 2008 هم قابل استفاده است ولی در این مقاله هدف ما بررسی نسخه 2012 خواهد بود ) . در نسخه Datacenter به تعداد نامحدود از سیستم عامل مجازی را به طور همزمان میتوان در محیط Hyper-v اجرا کرد اما در مدل standard به صورت همزمان فقط میتوان دو عدد سیستم عامل را به صورت مجازی در بستر hyper-v اجرا کرد . ( البته در مورد سیستم عامل های مایکروسافت و با شرط اکتیو شدن ! این شرط برقرار است و در مورد سیستم عامل های دیگر مثل Linux این محدودیت وجود ندارد

9


دراین جدول Pose نشان دهنده تعداد لایسنس ها برای سیستم عامل های فیزیکی و VOSE نشاندهنده تعداد لایسنس ها برای سیستم های مجازی خواهد بود .

نیازمندی های و محدودیت های سخت افزاری و نرم افزاری

برای راه اندازی hyper-v در سرور 2012 قطعا نیاز به CPU با ساختار 64 بیتی و پشتیبانی CPU از بستر مجازی سازی لازم خواهد بود . می توان قبل از تهیه سی پی یو با یک بررسی کوچک از عملکرد درست سی پی یو در ساختار های مجازی سازی مطئن شد و قابلیت مجازی سازی CPU را بدقت بررسی کرد. از نظر محدودیت سخت افزاری میتوان تا 320 پردازنده منطقی (Logical Processor ) را در خود داشته باشد و تا 2048 پردازنده مجازی Virtual CPU را به همراه 4 ترابایت حافظه رم در اختیار داشت!

در ضمن میتوانید از نرم افزارهایی مثل Secureable هم برا تست اینکه یک سی پی یو امکانات مجازی سازی و 64 بیتی بودن را ساپورت میکند یا خیر استفاده کنید . در تصویر زیر نمایی از این نرم افزار که به سادگی از اینترنت قابل دانلود است را مشاهده خواهید کرد


10

فقط توصیه میشود که قبل از خرید از این موضوع مطلع شوید تا کار از کار نگذشته باشد !

همچنین می توان تا 1024 ماشین مجازی به طور همزمان بر روی یک سرور hyper-v داشت و به طور همزمان اجرا کرد و هر ماشین مجازی میتواند تا 64 پردازنده مجازی و یک ترابایت رم داشته باشد !!! همچنین می توان تا 64 سرور و 8000 ماشین مجازی را به صورت مجازی داشته باشد

قسمت دوم ، مراحل نصب و راه اندازی ساختار Hyper-v

برای راه اندازی هایپر وی می بایست در ابتدا سیستم عامل سرور 2012 را بر روی سرور هدف نصب کرد . نصب این سیستم عامل میتواند به صورت Core و یا Full GUI بوده باشد . در دنیای واقعی استفاده از ساختار Core تاثیر بسیار بسزایی در عملکرد بهینه سیستم عامل سرور 2012 خواهد داشت و امنیت بالاتر را نیز به ارمغان خواهد آورد .از آنجایی که به سادگی هر چه تمام تر میتوان محیط گرافیکی یا همان GUI را به محیط Core تبدیل کرد و بالعکس ما درابتدا برای سادگی یادگیری مراحل را به صورت گرافیکی انجام خواهیم داد و در ادامه به سادگی محیط GUI را به محیط Core تبدیل خواهیم کرد و سرور Hyper-v را از راه دور و به کمک نرم افزار Hyper-v Manager موجود در پک RSAT کنترل خواهیم کرد .

علاوه بر این دو محیط مختلف در سرور2012 که در سرور 2008 نیز وجود داشته اما قابل تبدیل به هم نبودند ! میتوان از محیط Minimal هم استفاه کرد که باعث توازن بین سرعت و راحتی استفاده از کنسول سرور خواهد شد که این موضوع را نیز در ادامه بررسی و راه اندازی خواهیم کرد در ابتدا بایستی به صورت نرم افزاری Role مربوط به این سرویس را نصب کرد و سپس از طریق کنسول مدیریتی Hyper-v تنظیمات مربوطه را انجام داد که در ادامه این مقاله به بررسی آن خواهیم پرداخت . از نظرنرم افزاری سیستم عامل هایی که به صورت مجازی بتوان در بستر Hyper-v انجام داد را در لیست زیر مشاهده خواهید کرد


1

البته لیست بالا تمامی سیستم عامل هایی هستند که کمپانی مایکروسافت صحت عملکرد آنها را تایید خواهد کرد و علاوه بر لیست بالا ممکن است سیستم عامل های دیگری هم مورد پشتیبانی Hyper-v باشند اما مورد تست دقیق و تاییدیه صحت عملکرد قرار نگرفته باشند

مراحل راه اندازی Role Hyper-v

برای این کار باید در ابتدا یک سیستم عامل 2012 را بر روی سرور مورد نظر نصب کنید و سپس وارد محیط server Manager شده و تیک Hyper-v Role را بزنید :


2


3

سپس در مورد راه اندازی Virtual Switch از شما سوال پرسیده خواهد شد . که در ابتدا ما تنظیمات خاصی را برای سوییچ مجازی در نظر نخواهیم گرفت اما در ادامه آموزش به طور مفصل به توضیح این موضوع خواهیم پرداخت


4


بعد از این مراحل نوبت به تعیین وضعیت Live Migration و متد های شناسایی لازم در آن خواهد بود . این تنظیمات را نیز در این مرحله به طور پیش فرض رد میکنیم تا در ادامه مطلب به صورت کاملا تخصصی به برسی وضعیت آن بپردازیم .


5

در انتها نوبت به تعیین محل پیشفرض برای نصب تنظیمات هایپروی و ماشین های مجازی خواهد شد . به طور پیش فرض این محل در درایو C خواهد بود که میتوان در ادامه این مکان را تغییر داد یا اینکه برای هر ماشین مجازی مسیر متفاوتی را در نظر گرفت:


6


مراحل را که به انتها رساندین باید سرور را ریستارت کنید تا نصب به طور کامل به پایان برسد که البته اگر در صفحه اخر تیک مربوط به ریستارت اتوماتیک را انتخاب کنید این مراحل به طور اتوماتیک انجام خواهد شد .



7

نکته ای که باز هم نباید فراموش کرد این است که این برای نصب این role شما باید از قابلیت مجازی سازی پردازش گر و 64 بیتی بودن آن اطمینان حاصل کنید . برای کسب این اطمینان هم میتوانید مدل دقیق CPU را از سایت شرکت سازنده که عرفا Intel یا AMD است چک کنید و یا اینکه با نرم افزار هایی که بر روی سیستم نصب می شوند و گزارش عملکرد سی پی یو را ارائه میکنند و در مقاله قبل هم معرفی شده اند استفاده کنید . بعد از نصب این نرم افزار وارد کنسول هایپروی شده و تصویر زیر را خواهید دید :


8

در تصویر زیر نمایی از ساختار کلی کنسول هایپروی را مشاهده خواهید کرد :

9

اکنون به بررسی قسمت های مختلف این کنسول به صورت کلی خواهیم پرداخت تا در ادامه با جزئیات بیشتر آشنا شویم : ابتدا میتوان در سمت چپ بر روی سرور مورد نظر راست کلیک کرد و با امکانات زیر روبرو شد :

10

که گزینه New برای ساختن یک ماشین مجازی جدید ، گزینه import virtual machine برای ورود یک ماشین مجازی Export گرفته شده به داخل هایپر وی ، Hyper-v setting برای اعمال تنظیمات هایپروی ، گزینه Virtual Switch manager برای راه اندازی سوییچ های مجازی و مدیریت آنها به انضمام تنظیمات کارت شبکه ، Virtual SAN manager برای ارتباط هایپر وی با ساختار SAN و مدیریت آن ، Edit Disk برای اعمال تنظیمات هارد دیسک و Stop service همانطور که از نامش پیداشت برای غیر فعال کردن این سرویس به کار خواهد آمد . هر یک از قسمت های گفته شده را به طور دقیق تر به بررسی خواهیم پرداخت .قسمت بعدی در این کنسول قسمت Checkpoint خواهد بود که برای تهیه Snapshot و  برگرداندن آن از آن استفاده خواهد شد :

11

اکنون چون هنوز ماشین مجازی وجود ندارد پس در این قسمت تنظیماتی را نخواهیم دید. در قسمت پایین صفحه هم یک نمای کلی از ماشین مجازی و جزئیات زمان نمایش و کانفیگ آن را خواهید دید که در حال حاضر بخاطر نبودن ماشین مجازی خالی می باشد.

12

در سربرگ Actions در سمت راست میتوان تنظیماتی که با راست کلیک بر روی نام سرور در ابتدای آموزش دیدید را بار دیگر کانفیگ و تغییر داد . در واقع این تنظیمات به صورت تکراری و برای راحت تر بودن کانفیگ سرور ها در این مکان قرار گرفته است .

13

البته این تنظیمات را شما در سربرگ Action در بالای کنسول هایپر وی هم خواهید داشت و قابل دسترسی خواهد بود ! بالاخره میشود گفت مایکروسافت شاید با زدن رمز مخفی هم چندین جای دیگر هم این تنظیمات را مخفی کرده باشد و به شما نمایش دهد :D !!

14

مراحل نصب و راه اندازی یک سوییچ مجازی :

در ابتدا میتوان برای این ماشین مجازی تنظیمات مربوط به سویچ های مجازی را انجام داد . در واقع شما میتوانید با توجه به سناریوی خود از سوییچ های مجازی موجود در سرور هایپر وی استفاده کنید و در حین نصب یک ماشین مجازی با توجه به نیاز خود از سوییچ های مجازی استفاده کنید . اما انواع سوییچ های مجازی چند نوع می باشد و به چه کاری خواهد امد ؟ با ورود به کنسول virtual Switch manager که از سه راه مختلف به آن دسترسی وجود خواهد داشت و در تصاویر بالا نیز نشان داده شده است ، شما با صفحه زیر روبرو خواهید شد :

15

در این صفحه شما میتوانید یکی از سه نوع سوییچ مجازی External ، Internal و Private را بسازید و بعدا در ماشین مجازی از آن استفاده کنید

اما تفاوت این سه سوییچ مجازی در کجاست ؟

External: در این نوع سوییچ ارتباط مستقیم با دنیای خارج وجود خواهد داشت و وقتی ماشین مجازی به این سوییچ متصل باشد قطعا با دنیای بیرون به سادگی ارتباط خواهد گرفت و همانند یک سیستم مستقل که دارای IP و MAC منحصر به خود است دیده خواهد شد . وقتی گزینه external را انتخاب میکنید می توانید تعیین کنید که ماشین مجازی شما برای ارتباط با دنیای بیرون از کدام کارت شبکه سیستم فیزیکی استفاده کند و با دنیای بیرون ارتباط برقرار کند و به سادگی میتوانید این تنظیم را انتخاب کنید . همچنین می توانید این امکان را مهیا کنید که سیستم عامل فیزیکی شما هم در کنار ماشین مجازی امکان استفاده از این کارت شبکه فیزیکی را داشته باشد و بتواند به درخواست ها در شبکه خارجی هم پاسخ دهد .

این مکانیسم با زدن تیک Allow management Operating system …. انجام دهید . همچنین می توان با انتخاب گزینه SR-IOV کاری کرد که یک ماشین مجازی با چندین کارت شبکه ارتباط داشته باشد و شرایطی مانند Nic Teaming را ایجاد کند . با این کار عملا شما میتوانید چندین کارت شبکه را به یک ویرچوال ماشین مرتبط کنید و پهنای باند بالایی را ایجاد کنید . تنظیمات گفته شده در تصویر پایین مشخص است ، البته تنظیمات مربوط به NIC Teaming را میتوان به سادگی در لینک زیر بررسی کرد .


16

همچنین اگر از ساختار Vlan برای شبکه واقعی خود استفاده کردین می توانید گرینه Vlan ID را در پایین صفحه انتخاب کرده و با انتخاب گزینه Enable Virtual LAN Identification …. و وارد کردن شماره Vlan مربوطه کاری کنید که تمامی ترافیک هایی که از این Vswitch خارج میشود با تگ مشخص شده در شبکه جریان پیدا کنند و متعلق به VLAN مربوطه به حساب بیاید .

Internal : با انتخاب این سوییچ می توان ماشین مجازی را با سیستم فیزیکی یا همان parent Partition ارتباط داد و بستر شبکه خارجی برای این سوییچ در دسترس نخواهد بود. بنابر این اگر ماشین مجازی به این سوییچ ارتباط متصل باشد فقط با ماشین های مجازی دیگر که به این سوییچ متصل هستند ارتباط خواهد گرفت به انضمام خود ماشین فیزیکی و یا همان HOST OS که ماشین های مجازی روی آن فعال هستند



17

Private:با انتخاب این سوییچ ارتباط ماشین مجازی فقط و فقط با ماشین های مجازی دیگری که به این سوییچ متصل هستند برقرار خواهد بود و هیچ ارتباطی با دنیای شبکه بیرونی وجود نخواهد داشت بعد از ساخته شدن یک سوییچ مجازی و انتخاب یک نام برای آن ، این سوییچ به لیست سوییچ ها مطابق شکل زیر اضافه خواهد شد:

18

همچنین با ورود به بخش Global Network setting میتوان بازه به کار رفته برای سوییچ مجازی را تغییر داد :

19

تنظیمات پیشرفته تر مربوط به کارت شبکه مجازی :

همچنین در صورتی که در تنظیمات کارت شبکه وارد شوید با جزئیات بیشتری روبرو خواهیم شد که به بررسی آنها خواهیم پرداخت

20

در قسمت اول تنظیمات مربوط به آدرس MAC را میتوان بررسی کرد و آدرس MAC مورد نظر را تعیین کرد و در صورتی که قرار است از ساختار NLB برای ماشین های مجازی استفاده شده در هایپروی استفاده کنید باید تیک Enable MAC address spoofing را انتخاب کنید و سپس تنظیمات کارت شبکه NLB را بر روی Virtual Machine ها انجام دهید ! چون در غیر این صورت هایپروی به نرم افزار های و تنظیمات داخل ماشین مجازی این امکان را نمی دهد که MAC متفاوتی از MAC داده شده توسط هایپروی را برای ماشین مجازی استفاده کنید ! و عملا NLB شما کار نخواهد کرد

در قسمت DHCP guard میتوان محدودیت ایجاد کرد برای امکان ارسال پکت های DHCP offer از طریق ماشین مجازی که از این کارت شبکه برای اتصال به دنیای واقعی استفاده میکند در واقع با فعال کرد این امکان اگر ماشین مجازی ما یک DHCP Server بوده باشد امکان ارائه سرویس به کلاینت ها را نخواهد داشت . خب این امکان هم مناسب استفاده در دیتا سنتر ها و ارائه دهندگان سرویس های VPS و VDS و ... خواهد بود

21

در تنظیمات بعدی میتوان امکان ارائه ساختار روتر توسط ماشین مجازی موجود در هایپروی توسط این کارت شبکه را داد یا مانع این فعالیت شد .

22

تنظیمات بعدی در بحث راه اندازی Cluster و ارائه سرویس این ماشین مجازی در صورت از دست رفتن ارتباط در کلاستر خواهد بود که فعلا در این مقاله موضوع بحث ما نخواهد بود و در پایان مقاله انشالله ساختار HA برای Hyper-v را هم بررسی خواهیم کرد

23

تنظیمات بعدی در مورد ارسال یک کپی از ترافیک انتقالی از این کارت شبکه به یک پورت دیگر جهت مانیتورینگ ترافیک عبوری از این کارت شبکه و تجزیه و تحلیل آن در نظر گرفته شده است

24

قابلیت بعدی استفاده از امکان Nic Teaming برای استفاده از چندین کارت شبکه به طور همزمان جهت بالابردن ترافیک و امکان Fail over در ساختار ارتباطی خواهد بود که موضع بحث ما در این مقاله نخواهد بود و در اینجا قابل دسترس است

25

قسمت سوم، مراحل نصب و راه اندازی ماشین مجازی وتنظیمات مربوطه در ساختار Hyper-v

بعد از ساخته شدن سوییچ مجازی نوبت به راه اندازی ماشین مجازی خواهد رسید که در این آموزش نکات اولیه و البته ساده جهت رسیدن به این هدف و آشنا شدن با ساختار اولیه ماشین های مجازی را بررسی خواهیم کرد .برای این کار گزینه New Virtual Machine را انتخاب میکنیم تا وارد ویزارد و مراحل نصب شویم :

1

سپس مراحل را بدین صورت پیش خواهیم برد :

2

در تصویر بالا و ابتدای ویزارد یک نام برای ماشین مجازی انتخاب میکنیم که برای مثال ما نام MN2012 را انتخاب کردیم . میتوان محل ذخیره پیش فرض ماشین مجازی را به آدرس دلخواه تغییر داد .مرحله بعدی انتخاب Generation مورد نظر برای ساختن ماشین مجازی خواهد بود که میتوان از بین Generation 1 و یا Generation 2 یکی را انتخاب کرد . در generation 2 که فقط برای نصب ویندوز 2012 و ویندوز 8 میتوان از آن استفاده کرد و بر روی کلاینت 8 و سرور 2012 قابل استفاده است این امکان را خواهد داشت که شما Secure Boot و SCSI boot را در کنار Boot از طریق Standard Network Adapter را همراه داشته باشید که در نسخه Generation1 وجود ندارد

  • نکته مهم : بعد از انتخاب نوع generation شما نمیتوانید تغییری در آن به وجود بیارید و این دو نسل میتوانند در کنار هم بر روی سرور Hyper-v اجرا کرد و سرعت و پرفرمنس بالاتری را در generation 2 تجربه کرد
3

سپس نوبت تعیین مقدار رم مورد نیاز برای این ماشین مجازی خواهد رسید و میتوان رم مورد نیاز برای این کار تعیین کرد و همچنین با انتخاب گزینه Dynamic RAM میتوان رم شناور را برای ماشین مجازی انتخاب کرد که در ادامه مطالب به طور کامل توضیح خواهم داد :

4

سپس نوبت به انتخاب نوع ارتباط با سوییچ مجازی برای ماشین مجزایی مورد نظر خواهید رسید که ما در اینجا سوییچ مجازی که در آموزش قبل ساختیم را انتخاب میکنیم

5

سپس نوبت به انتخاب نوع هارد مجازی مورد نظر جهت اتصال به ماشین مجازی خواهد رسید که میتوان در گزینه اول مقدار و محل ذخیره را معرفی کرد و یا از یک هارد مجازی موجود برای این کار استفاده کرد و یا اینکه کلا استفاده از هارد را برای این ماشین مجازی در این مرحله رد کرد

6

اکنون نوبت به معرفی منبع یا همان سورس سیستم عامل رسیده تا عملیات نصب آغاز شود . در اینجا میتوان DVD مورد نظر را از طریق DVD Rom آدرس یاد یا اینکه از پکیج های ISO استفاده کردو یا فلاپی راه انداز و در آخر هم بستر شبکه را برای معرفی سورس سیستم عامل انتخاب کرد و از سرویسی مثل WDS برای نصب ویندوز استفاده کرد

7

در آخر یک خلاصه از مراحل نصب نمایش داده شده و انتخاب گزینه finish این ویزارد به انتها خواهد رسید و مراحل نصب سیستم عامل آغاز خواهد شد :

8

اکنون ماشین مجازی در لیست Virtual Machines نمایش داده خواهد شد و اماده است تا آن را برای نصب اجرا کنیم

9

در ادامه با دوبار کلیک بر روی ماشین مجازی کنسول مربوطه باز خواهد شد می توان تنظیمات مربوطه را انجام داد :

10

سپس نصب ویندوز را همانند نصب یک سیستم عادی در این کنسول ادامه خواهیم داد :

11


12

در بالای این کنسول نوار افزاری وجود دارد که کارهای مختلفی را برای ما انجام خواهد داد که بررسی آنها خواهیم پرداخت :

13

گزینه اول که نشان داده شده است برای این است که هر زمان نیاز به فشردن سه کلید ctrl+Alt+ Delete در داخل محیط ویرچوال وجود داشته باشد از این دکمه استفاده شود و یا با Hot key ترکیبی Ctrl+Alt+End این نیاز در داخل ماشین مجازی برطرف شود، چون با زدن دکمه Ctrl+Alt+Delete سیستم اصلی تغییر کرده و محیط ویرچوال غیر قابل دسترس خواهد شد ! آیکون ها هم جهت shutdown و Restart کردن و یا Power off کردن استفاده میشود و دکمه Save هم برای اینکه ماشین مجازی در همین حالت فریز شده و رم و CPU را آزاد کند استفاده میشود . در واقع با عملیات Save ماشین مجازی از مدار خارج شده اما دفعه بعد که روشن میشود از همین حالتی که خاموش بوده به ادامه فعالیت میپردازد .

14

همچنین گزینه pause این امکان را خواهد داشت که به صورت بسیار سریع ماشین مجازی را از مدار خارج کرده و CPU را از مدار خارج خواهد کرد و منابع مربوطه را ازاد خواهد کرد و بلافاصله امکان ادامه عملیات را فراهم خواهد کرد . در ادامه می توان با انتخاب گزینه checkpoint یک snapshot از حال حاضر ماشین مجازی ایجاد کرد تا در صورت نیاز و به وجود آمدن مشکل یا تغییرات دیگر بلافاصله و در کمترین زمان ممکن به حال حاضر Snapshot برگشت و تنظیمات و ساختاری که در زمان تهیه snapshot رخ داده را بلافاصله بدست آورد

البته استفاده از Snapshot مناسب هر سناریو نخواهد بود و حتما می بایست نسبت به عملکرد سرویس مورد استفاده قبل و بعد از snapshot اطلاعات دقیق داشته باشید و توصیه اکید میشود که از این قابلیت به صورت زمانبندی شده و مشخص استفاده شود تا در صورت بروز مشکل بتوان تنظیمات قبلی ماشین مجازی را در دسترس داشت با زدن این دکمه یک نام دلخواه برای checkpoint مورد نظر در نظر گرفته خواهد شد تا بعدا با توجه به نام انتخاب شده بتوان به این تاریخ بازگشت.

15

بعدا میشود از طریق کنسول Checkpoint به زمان های مورد نظر بازگشت و تنظیمات را بدست آورد :

16

برای بازگرداندن بر روی Checkpoint مورد نظر کلیک کرده و گزینه apply را انتخاب کنید

17

از شما سوالی مبنی بر اینکه آیا می خواهید به این Checkpoint بازگردید پرسیده خواهد شد و اینکه ایا قبل از بازگشت برای شما checkpoint گرفته شود یا نه سوال پرسیده خواهد . در واقع با بازگشت به Checkpoint مورد نظر حال حاضر از دست خواهد رفت

18

درکنسول گفته شده امکانات بیشتری هم وجود دارد که به تشریح بیشتر آن خواهیم پرداخت ، ابتدا در قسمت Media میتوان DVD ROM موجود در سرور فیزیکی را به ماشین مجازی مورد نظر متصل کرد

19

برای دیدن محیط ماشین مجازی به صورت کاملا Full Screen می توان از گزینه view گزینه Ctrl+Alt+Break را انتخاب کرد تا کنسول به صورت تمام نمایش داده شود

20

همچنین از قسمت Clipboard میتوان از صفحه حال حاضر ماشین مجازی عکس گرفت و در نرم افزاری مثل paint آنرا paste کرد و استفاده کرد و یا عبارتی داخل محیط ماشین مجازی را کپی و سپس در نرم افزار هایی مانند word وارد کرد و بررسی کرد

21

در نهایت از گزینه File وارد قسمت setting شوید و تنظمیات ماشین مجازی را در آن خواهید دید :

22

در ابتدا Bios این امکان را به شما میدهد تا ترتیب boot را در ماشین مجازی تعیین کنید ، برای مثال اینکه در هنگام اجرای بعدی این ماشین مجازی ، وارد کدام محیط ار boot شود؟

23

این تنظیمات زمانی قابل استفاده است که ماشین مجازی خاموش باشد . در مرحله بعدی تنظیمات رم را خواهیم دید ، و می توانیم تنظیمات آنرا تغییر دهیم . نکته قابل توجه بحث استفاده از dynamic memory خواهد بود که میتوان مقدار رم شناوری را درنظر گرفت که در صورت نیاز در اختیار ماشین مجازی قرار بگیرد و غیر این صورت برای استفاده سایر ماشین های مجازی قرار بگیرد.

24

در قسمت Startup مموری مقدار رمی که در هنگام استارت ماشین مجازی در اختیار آن قرار خواهد گرفت را تعیین خواهید کرد این مقدار رم در هنگام آغاز ماشین مجازی در اختیار ماشین مجازی قرار خواهد گرفت و در ادامه میتواند مقداری که به عنوان Minimum رم شناخته خواهد شد را اشغال کند . در واقع مقداری که به عنوان Minimum رم انتخاب میشود باید حد اکثر تا مقدار مشخص در Startup رم بوده باشد و نه بیشتر ! و در صورت عدم نیاز ماشین مجازی به این رم بیشتر از حد میتواند تا مقدار minimum از این رم ازاد شود .

maximum رم هم که مشخصا نهایت مقدار رم ی خواهد بود که در اختیار ماشین مجازی قرار خواهد گرفت . همچنین در قسمت memory Buffer میتوان درصدی که برای ماشین مجازی به عنوان رم در نظر گرفته میشه و بیشتر از حد مشخص برای آن مهیا خواهد شد را مشخص میکند . برای مثال اگر رم 4 گیگ در نظر گرفته شده باشد و مقدار مموری بافر 50% باشد در این صورت تا 6 گیگ رم میتواند در اختیار ماشین مجازی به صورت اماده و بافر شده قرار بگیرد. در قسمت memory weight میتوان تعیین کرد که در صورت نبود حافظه مموری به اندازه کافی کدام یک از ماشین های مجازی بتوانند از ماشین مجازی استفاده بیشتری ببرند . در واقع هر ماشین مجازی که weigh بیشتری دارد بتواند از حافظه رم بیشتر استفاده کند

قسمت چهارم، ادامه تنظیمات مربوط به ماشین مجازی در ساختار Hyper-v

در ادامه تنظیمات موجود بر روی ماشین مجازی به قسمت CPU و تنظیمات NUMA رسیده ایم و این تنظیمات را با یکدیگر بررسی خواهیم کرد . در بخش CPU میتوان تنظیمات زیر را بررسی کرد :

1

در ابتدا تعداد CPU هایی که میتوان در اختیار این ماشین مجازی قرار داد را خواهیم دید (Number of virtual ) در ادامه حداقل و حداکثر درصد پروسسی که سی پی یو در این ماشین مجازی استفاده خواهد کرد را تنظیم خواهیم کرد . همچنین باز هم نسبت درصدی که CPU در این ماشین مجازی نسبت به ماشین های مجازی دیگر استفاده خواهد کرد را تنظیم خواهیم کرد تا در صورت مشکل در توانایی پروسسور سرور اصلی بین ماشین های مجازی با اولویت کاری بالاتر این مقدار تقسیم شود حالا اگر تنظیمات پیشرفته تر از CPU را در نظر بگیرید و بخواهید که آنها را دیقیق تر بررسی کنید کافیه علامت + را باز کنید تا بتوانید تنظیمات بیشتری را بررسی کنید


2

در قسمت Compatibility باید این تیک را انتخاب کنید تا در ساختار Live Migration که در ادامه این سری آموزشی به تشریح آن خواهیم پرداخت بتوانید ، بتوانید ماشین مجازی را از یک Host به Host دیگر منتقل کنید . توضیحات دقیق تر و مربوطه را در آموزش های آینده بررسی خواهیم کرد

3

و اما نوبتی هم باشد نوبت به NUMA خواهد رسید . NUMA چیست ؟ اگر بخواهیم به صورت خلاصه شده در مورد این امکان صحبت کنیم باید اول از همه توجه مهندسین نرم افزار و برنامه نویسان عزیز را به این ویژگی جلب کنم ! این ویژگی یک طراحی سخت افزاری است که CPU و حافظه رم را در یک سیستم سخت افزاری به قسمت های مشخصی تحت عنوان Numa Node تقسیم میکند ! با این تقسیم بندی شما زمانی بهترین پرفرمنس را خواهید داشت که از رم و CPU موجود در یک NUMA استفاده کرده باشید . و مثلا اگر مقدار حافظه رم برای یکی ازNUMA Node کم باشد و دیگر در محدوده Numa حافظه رم وجود نداشته باشد .

باید از NUMA Node دیگر استفاده کرد و با این کار کاهش پرفرمنس برای ماشن مجازی و سرور رخ خواهد داد این برای طراحان نرم افزار و برنامه نویسان مهم است که مقدار رم و پروسس مورد نظر را به درستی تخمین بزنند تا بتوان طراحی را به گونه ای انجام داد که تا جایی که ممکن است هر ماشین مجازی از NUMA Node مربوط به خود استفاده کنید و پرفرمنس ایده آلی برای ماشین های مجازی شما کسب شود . اما این ویژگی فقط یک حسن نخواهد بود ! بلکه استفاده از این تکنیک ضرراتی هم خواهد داشت ! مثلا پرفرمنس در هنگام ریستارت شدن ماشین های مجازی دچار تغییرات زیادی خواهد شد ! در کل در جدول زیر به راحتی میتوان تفاوت ها و محاسن و معایب این تکنولوژی را بررسی کرد و در ادامه تنظیمات مربوطه به رم و یا CPU را برای هر ماشین مجازی و توسط قابلیت NUMA Spanning تنظیم کرد

4
5

در ادامه در قسمت IDE Controller میتوان تعداد کنترلر هایی که به ماشین مجازی اضافه خواهد شد را مشخص کنیم ، برای مثال برای اضافه کرن یک هارد دیسک و یا یک دیویدی رایتر میتوان از این کنترلر ها استفاده کرد

6

درادامه میتوان یک Scsi Controller رابه به ماشین مجازی اضافه کرد و برای مثال برای افزودن یک هارد scsi به ماشین مجازی از آن استفاده کرد

7

در ادامه به بررسی تنظمیات کارت شبکه برای ماشین مجازی خواهیم پرداخت ، در این تنظیمات شما با صفحه زیر روبر خواهید شد

8

علاوه بر نوع سوییچ مورد نظر برای اتصال میتوان قابلیت bandwidth management را نیز که مقدار حداقل و حداکثر ترافیک قابل عبور از این کارت شبکه را کنترل می کند بررسی کرد و محدودیت ها و تنظیمات مورد نظر را اعمال کرددر نهایت در صورت نیاز به اتصال یک COM port یا فلاپی درایو به ماشین مجازی از تنظیمات زیر استفاده خواهیم کرد

9
10

در ادامه و در قسمت management تنظیمات دیگری را نیز خواهیم دید

11

در قسمت اول نام ماشین مجازی را میتوان عوض کرد و یک نام دلخواه قرار داد

12

سپس تنظیمات سرویس ingeration service را مشاهده خواهید کرد ، این سرویس که به صورت یک نرم افزار دیده خواهد شد و تنظیمات مختلفی را برای ماشین مجازی انجام خواهد که در تصویر زیر خواهید دید

13

برای مثال امکان operating system shutdown میتواند بدون نیاز به ورود به داخل محیط ماشین مجازی ، و تنها از روی کنسول ماشین مجازی آنرا shutdown کرد ، و یا time synchronization و data Exchange امکان تبادل ماشین مجازی با سیستم فیزیکی و یا همان parent partition را فراهم خواهند کرد . همچنین از Heartbeat برای استفاده در ساختار cluster و اعلام وضعیت لحظه ای ماشین مجازی برای استفاده در سرویس HA و همینطور امکان تهیه بک آپ و ساختار VSS در هنگام استفاده از مکانیسم بک اپ برای ماشین مجازی استفاده خواهد شد که در ادامه سری آموزشی ، توضیحات کاملی را در باب آنها بررسی خواهیم کرد.

در انتها یک گزینه به نام guest service وجود دارد که قابلیت های خاصی مثل امکان اتصال تجهیزات جانبی از سیستم فیزیکی به ماشین مجازی را در فراهم خواهد کرد . برای مثال اتصال یک حافظه جانبی توسط این امکان به راحتی برای ماشین مجازی امکان پذیر خواهد بود . در مورد این ویژگی و نحوه اتصال فلش مموری به طور کامل توضیح داده خواهد شد. نکته حائز اهمیت در این است که سرویس Integration Service به طور خودکار درهنگام نصب ویندوز 2012 و یا 8 به طور خودکار در ماشین مجازی نصب خواهد شد و نیازی به کانفیگ خاصی وجود ندارد ! اما برای سیستم عامل های دیگر و قدیمیتر کافیست که بعد از نصب سیستم عامل مجازی بر روی سربرگ Action رفته و سپس گزینه Insert integration service … را انتخاب کنید تا مراحل نصب این سرویس واسط در ماشین مجازی انجام شود و امکانات گفته شده به آن اضافه شوند

14

قسمت بعدی Check point file location خواهد بود که محل ذخیره checkpoint ها در نمایش داده خواهد شد . برای تغییر این مسیر نباید هیچگونه checkpoint برای این ماشین مجازی وجود داشته باشد

15

قسمت بعدی محل ذخیره smart paging خواهد بود که میتوان جای مشخصی با سرعت بالا مثلا یک حافظه SSD را برای آن در نظر گرفت

16

قسمت بعدی تعیین وضعیت ماشین مجازی بعد از روشن شدن ماشین فیزیکی که ماشین مجازی روی آن قرار دارد مشخص میکند

17

گرینه دوم بدین معناست که ماشین مجازی با روشن شدن سیستم اصلی ، روشن شود البته به شرطی که هنگام خاموش شدن ماشین اصلی ، ماشین مجازی در حال اجرا بوده باشد ! گزینه سوم یا همان Always start بدین معناست که هنگام روشن شدن ماشین فیزیکی همیشه و در هر حالتی این ماشین مجازی اجرا شود ! در ضمن می توان تاخیر مشخصی برای اجرای این ماشین مجزا بعد از روشن شدن ماشین فیزیکی اصلی قرار داد تا فشار بیش از حد و به خاطر اجرای همزمان چندین ماشین مجازی به سرور اصلی وارد نشودقسمت آخر مربوط میشود به صفحه ی زیر :

18

که وضعیت ماشین مجازی را هنگام خاموش شدن ماشین اصلی تعیین خواهد کرد . درواقع وقتی ماشین اصلی در حال خاموش شدن باشد با توجه به تنظیماتی که در اینجا تعیین شده می توان وضعیت ماشین های مجازی را مشخص کرد . در گزینه اول ماشین مجازی به حالت Save که قبلا توضیح داده شده خواهد رفت . در حالت دوم ماشین مجازی به طور ناگهانی خاموش خواهد شد ! دقیقا مانند قطع برق برای یک سرور روشن و در حال اجرا ! گزینه سوم ابتدا ماشین مجازی را Shutdown کرده و سپس سرور فیزیکی خاموش خواهد شد .

اتصال حافظه های جانبی و هارد دیسک به یک ماشین مجازی توسط سرویس Integration Service

یکی از نکاتی در مورد سرویس hyper-v باعث نگرانی شده بود ، نحوه اتصال حافظه جانبی برای استفاده در محیط ماشین مجازی بوده است . در hyper-v 2012 R2 مایکروسافت به کمک امکان Guest Service این امکان را فراهم کرده که به سادگی بتوان فلش و حافظه های جانبی را به محیط ماشین مجازی متصل کرد . برای انجام این کار مراحل را باهم طی خواهیم کرد

  • نکته : در ابتدا باید دقت کرد که این امکان فقط برای کلاینت های 8 و ویندوز سرور 2012 قابل پیاده سازی شدن میباشد

در ابتدا بر روی هایپر وی رفته و وارد setting شوید و وارد تنظیمات Enhanced Session میشویم و سپس Allow را انتخاب میکنیم .

19
20

بعد از این نوبت به تنظیمات روی خود ماشین مجازی خواهد رسید ، برای این کار بر روی ماشین مجازی رفته و وارد تنظیمات Setting می شویم سپس وارد قسمت Management و تنظیمات Integration Service شوید

21

سپس گزینه Guest Services را انتخاب کنید

22

بسیار خب تا اینجا مراحل را کامل انجام داده ایم ، کافیست ماشین مجازی روشن کنید و صبر کنید تا مراحل بوت به طور کامل طی شود . سپس در کنسول ماشین مجازی برید و وارد کادر وارد شده بشوید

23

در صورتی که این کادر را مشاهده نکردین میتوانید گزینه Basic session را انتخاب کنید تا این کادر نمایش داده شود

24

سپس گزینه Show Option را انتخاب و وارد قسمت Local resource شوید25

سپس وارد قسمت More شوید و به سادگی درایو هایی که الان در سیستم عامل فیزیکی متصل است را انتخاب کنید تا در سیستم عامل مجازی به شما نمایش داده شود

26

در انتها گزینه Connect را بزنید تا این درایو به سیستم مجازی شما متصل شود

27

بسیار خب حالا اگر کلاینت های ویندوز 8 یا 2012 نبود چه کاری انجام بدهیم ؟؟ دوستان عزیز ITPRO یی برای این کار استفاده از نرم افزار های جانبی مانند USB Over Network و یا Usb Redirector جهت اتصال حافظه جانبی از روی سرور فیزیکی به ماشین های مجازی استفاده کنید . فقط اینکه با توجه به اینکه این موضوع خارج از بحث مورد نظر ما در این آموزش میباشد حتما دقت شود که برای استفاده از این نرم افزار ها باید آخرین ورژن استفاده شود و قبل از استفاده حتما راهنمایی کاری این نرم افزارها را بدقت مطالعه کنید تا از به وجود آمدن اختلال جلوگیری کنید . برای مثال ورژن های قدیمی نرم افزار Usb Over Network با ویندوز 2012 سازگار نیست و حتما باید از ورژن های جدید آن استفاده کرد .

قسمت پنجم، ادامه تنظیمات مربوط به هارد های مجازی در ساختار Hyper-v

اینبار به بحث هارد های مجازی و انواع آن و روش های استفاده و تغییرات آنها خواهیم پرداخت ، اگر با ما همراه بوده باشید این نوید را به شما خواهم داد که کم کم به قسمت های تخصصی تر و خاص تر این هایپروایز نزدیک میشویم و انشالله این سری آموزشی را تا ساختار های HA و Replication با همراهی شما ادامه خواهیم داد

کار با هارد های مجازی VHD و VHDX

ماشین های مجازی که در بستر پلتفرم 2012Hyper-v راه اندازی میشوند دارای هارد های مجازی با پسوند VHD و VHDX خواهند بود . هارد های VHDX میتوانند ظرفیت بیش از 2 ترابایت را داشته باشند ، در واقع ساختار VHDX می تواند تا 64 ترابیات را ساپورت کند همچنین به خاطر پشتیبانی از 4 KB هارد سکتور دارای performance بهتری نسبت به VHD خواهد بود. در ادامه ساختار VHDX با توجه به تکنولوژی که در آن استفاده شده دارای خطای بسیار کمتری در اثر اختلالات خاموش و روشن شدن های غیر موقع خواهد بود .و خب این یک مزیت برای سرور هایی خواهد بود که در محیط های غیر استاندارد در حال فعالیت هستند و ریستارت های ناگهانی را تجربه میکنند

  • نکته مهم :ساختار VHDX فقط در Hyper-v 2012 قابل استفاده است و نمی توان در هایپر-وی 2008 از آن استفاده کرد و یا اینکه با ساختار VHDX کار کند . برای رفع این مشکل میتوان ساختار های VHD و VHDX را یه هم تبدیل کرد و این دو ساختار را با یکدیگر جابجا کرد .

در ابتدا نحوه اضافه کردن یک هارد مجازی را با یکدیگر بررسی خواهیم کرد و در ادامه به تبدیل آنها به هم و تغییرات آنها خواهیم پرداخت . در ابتدا به Setting بر روی یک ماشین مجازی رفته و گزینه IDE Controller را انتخاب میکنیم ، البته استفاده از SCSI Controller هم برای این کار قابل استفاده است

1

در ادامه با صفحه زیر برای انتخاب نوع کنترلر و نوع هارد سوالاتی پرسیده خواهد شد که در ادامه با هم بررسی خواهیم کرد ، دقت کنید Location را انتخاب کنید که قبلا استفاده نشده باشد و احیانا هارد موجود بر روی ماشین مجازی را حذف نکنید !! از این سوتی ها کم انجام ندادم :D !!!

2

در ابتدا در مورد نوع هارد سوال پرسیده خواهد شد که از نوع VHD باشد یا VHDX

3

در ادامه ویزارد صحبت از نوع هارد انتخاب شده خواهد بود4

تفاوت در این سه نوع بدین صورت است که در حالت Fixed size شما مقداری که برای هارد مجازی در نظر خواهید گرفت تماما و عینا از سیستم فیزیکی جدا خواهد شد و در اختیار ماشین مجازی قرار خواهد گرفت حتی اگر این مقدار حجم توسط ماشین مجازی اشغال نشده باشد . در این نوع هارد شما با کمبود فضا روبرو خواهید شد ولی دارای پرفرمنس قابل توجهی خواهید بود و سرعت بالایی را تجربه خواهید کرد .

در حالت Dynamic Expanding مقدار فضایی که در اختیار ماشین مجازی قرار خواهد گرفت با توجه به حجمی که مورد نیاز خواهد بود از سیستم اصلی اشغال خواهد شد ! مثلا اگر شما فضای هارد را 80 گیگ در نظر گرفته باشید این مقدار فضا از سیستم شما در اختیار ماشین مجازی قرار نخواهد گرفت و اگر ماشین مجازی فقط از 5 گیگ فضا استفاده کند فقط مقدار 5 گیگ از سیستم اصلی جدا خواهد شد . البته این فضا تا 80 گیگ می تواند در اختیار هارد شما قرار بگیرد اما در ابتدا اینگونه نخواهد بود و به مرور و بر اساس نیاز حجم هارد شما افزوده خواهد شد .در این حالت شما با کاهش Performance و سرعت البته در مقاسه با Fixed Sixe روبرو خواهید شد . و در نهایت گزینه Differencing که یک هارد را به صورت نقطه شروع و مرجع در نظر خواهد گرفت و بقیه هارد ها میتوانند از این هارد به عنوان مرجع و الگو استفاده کنند !!

شاید این سوال بوجود بیاید که کاربرد این نوع هارد در کجاست ؟؟ کاربرد آن در مواردیست که شما میخواهید چندین سیستم عامل مجازی داشته باشید اما این سیستم عامل های مجازی همه از یک نوع سیستم عامل خواهند بود و عرفا به عنوان کلاینت استفاده خواهند شد و شما فضای کافی برای قرار دادن این ماشین های مجازی نخواهید داشت و اینکه نمیخواهید که چندین بار نصب سیستم عامل هم انجام دهید و از نظر زمان هم صرفه جویی زیادی خواهید کرد و حتی در ساختار های VDI و ارائه سرویس می توان از آن در کم کردن فضای اشغال شده و مراحل راه اندازی استفاده کرد ، البته باید دقت بسیار زیادب برای نگه داری و باز گردانی آن در نظر گرفت تا با یک اتفاق ناخواسته همه چیز به باد نرود ! . در ادامه نحوه ساختن این نوع هارد را هم بررسی خواهیم کرد

  • نکته : سرعت عمل و Performance در هارد های Fixed از همه بالاتر خواهد بود اما فضای زیادی را اشغال خواهند کرد .

در ادامه محل ذخیره و نام هارد از شما پرسیده خواهد شد

5

در ادامه مقدار فضای هارد و اینکه آیا بجای هارد مجازی از هارد واقعی بر روی سیستم فیزیکی برای این کار استفاده شود از شما پرسیده خواهد شد

6

در واقع میشود هارد های موجود در سیستم فیزیکی را به عنوان هارد برای این ماشین مجای مستقیما انتخاب کرد و یا از یک هارد موجود برای هارد جدید که به ماشین مجازی اضافه میکنیم استفاده کنیم در انتها با زدن دکمه Finish مراحل به پایان خواهد رسید و هارد مجازی ما به ماشین مجازی اضافه خواهد شد


7

در نهایت در تنظیمات هر دو هارد را خواهیم دید و تنظیمات آنها قابل دسترس خواهد بود


8

کانورت هارد های مجازی VHD و VHDX به یکدیگر

برای انکه بتوان هاردهای مختلف را به یکدیگر تبدیل کرد میتوان از مراحل زیر پیروی کرد .ابتدا بر روی سرور راست کلیک کنید و گزینه Edit disk را انتخاب کنید


9

در ابتدا محل ذخیره هارد دیسک مجازی که قرار است کانورت روی آن انجام شود را آدرس میدهیم

10

سپس در صفحه بعد میتوانید عملیات Convert ، compact و Expand را انتخاب کنید . که در واقع با ساختار Compact شما به امکان فشرده شازی مقدار هارد را خواهد داد و شما همانند مکانیسمی که در فشرده ساز ها رخ خواهد داد میتوانید هارد مجازی را فشرده کنید تا فضای بیشتری داشته باشید . دقت کنید که این کار باعث کم شدن مقدار فضای هارد مجازی نخواهد شد ! بلکه صرفا خود هارد مجازی را فشرده میکند که فضای کمتری از روی Parent Partition و دیسک فیزیکی آن بدست آید . در ساختار Expand شما به راحتی میتوانید به سایز هارد مجازی خود بیفزایید و در مواقعی که هارد مجازی شما با کمبود فضا روبرو شده ، در صورت وجود فضای اضافی در هارد فیزیکی به مقدار آن اضافه کنید . و در ساختار Convert هم که در ادامه به بررسی آن خواهیم پرداخت میتوان دو مدل VHD و VHDX را به یکدیگر تبدیل کنید . با ITPRO همراه باشید .

11

در ادامه نوع هارد مورد نظر را انتخاب و تبدیلات لازم را بررسی کنید :


12

سپس در مورد حجم هارد دیسک ها که قرار است مورد استفاده قرار بگیرد سوال پرسیده خواهد شد ، اینکه آیا این هارد دیسک به صورت Fixed باشد یعنی فضای مورد نظر را دقیقا از سیستم دریافت کند یا اینکه به صورت داینامیک باشد تا در صورت نیاز به حجم آن افزوده شود . در این حالت پرفرمنس کمی کاهش خواهد یافت13

در انتها محل ذخیره این هارد دیسک آدرس داده خواهد شد و در مسیر گفته شه ذخیره خواهد شد

14

یک توصیه مهم :

البته یک توصیه دوستانه برای شما دارم و اونم اینکه حتما و حتما قبل از هرگونه تغییر در ساختار هارد های مجازی حتما از اونها یک بک آپ یا کپی قاfل اطمینان داشته باشید و سپس برای سرور هایی که در حال کار و ارائه سرویس های مهم شبکه ای هستند ، مشغول تغییرات شوید ! در واقع هیچوقت یک مدیر متوجه پشت پرده کار شما نخواهد شد و اینکه خطایی غیر منتظره رخ داده شما را از بار مسئولیت یک خطا نجات نخواهد داد !! نگید نگفتا !! :D

ساختن هارد از نوع Differencing

همانطور که قبلا توضیح داده شد از این نوع هارد برای کاهش در حجم و تعداد ماشین های مجازی از یک نوع و مخصوصا ماشین های مجازی کلاینت و ساختار های VDI استفاده خواهد شد و زمان ساختن ماشین های مجازی مشابه را بسیار پایین خواهد برد .برای راه اندازی این مکانیسم بر روی سرور بر روی گزینه New disk رفته و ویزارد را بدین صورت دنبال میکنیم


15

سپس نوع دیسک از نوع vhd یا vhdx انتخاب شود

16

سپس انتخاب هارد از نوع Differencing

17

سپس تعیین محل ذخیره و نام این هارد دیسک


18

سپس در مرحله بعد نوبت به تعیین هارد دیسک میرسد که به عنوان Parent قرار است مورد استفاده قرار بگیرد و سورس اصلی ما خواهد بود و از این به بعد ماشین های مجازی از این هارد به عنوان ماشین مجازی اصلی یا همان والد استفاده خواهند کرد

19

و در آخر این هارد ساخته خواهد شد و درمحل گفته شده نگه داری میشود

20

بسیار خوب تا ایجای کار دیسک مورد نظر ساخته شده است ، اکنون کافیست برای ساخت ماشین مجازی اقدام کنید و مراحل را مانند آنچه در قبل نیز گفته شده پیش بروید تا برسید به صفحه تعیین هارد دیسک و حجم آن تا بجای ساخت یک هارد مجازی ، از هارد مجازی ساخته شده در مرحله قبل استفاده کنید . البته توصیه شده که برا عدم اختلال هارد دیسک Parent بر روی آن رفته و آن را به صورت read-Only در اورید تا دچار تغییرات ناخواسته نشود . در ادامه مراحل را دنبال میکنیم

21

اکنون مراحل را تا پایان اداه دهید تا ماشین مجازی با دیسک Differencing ساخته شود و به عنوان Child به کار خود ادامه دهد

22

مطابق شکل بالا اکنون ماشین مجازی ساخته شده در لیست ماشین های مجازی گفته شده اضافه شده اند و میتوانید مانند یک ماشین مجازی مجزا از آن استفاده کنید . البته شخصا توصیه میکند که برای کلاینت ها و سیستم های آزمایشی از این ساختار استفاده کنید و برای استفاده از سرور ها و سرویس دهنده ها تا جای ممکن استفاده نکنید .در ضمن می توان از یک هارد دیسک parent برای ساختن چندین دیسک Differencing استفاده کرد و به طور همزمان استفاده کرد . اکنون بر روی هارد دیسک ساخته شده در این ماشین مجازی بروید و روی هارد دیسک و تنظیمات آن بروید و مراحل را بدین صورت طی کنید :

23

گزینه Inspect را انتخاب کنید ، خواهید دید که هارد دیسک ماشین مجازی شما فقط چند صد مگ حجم دارد ( به جای چند گیگ!!) و به راحتی ماشین مجازی شما را اجرا خواهد کرد

24

نکته مهمی که نباید فراموش کنید این است که گر به هر دلیل هارد دیسک اصلی یا همان parent دچار مشکل شود قطعا مابقی هارد ها هم که به صورت Difference باشند دیگر اجرا نخواهند شد و این ریسک بالای را برای مجموعه شما خواهد داشت

قسمت ششم، تنظیمات مربوط به بک آپ گیری در ساختار Hyper-v

میرسیم به یکی از مهم ترین قسمت های کار با ماشین های مجازی در بستر Hyper-v. می خواهیم شما را با بحث بک آپ و نکاتی مربوط به آن اشنا کنیم ، با ما همراه باشید

Export گرفتن و Import کردن ماشین های مجازی :

یکی از مواردی که برای ماشین های مجازی به عنوان یک حسن و امتیاز حساب میشود امکان جابجا کردن و منتقل کردن یک ماشین مجازی از یک سرور فیزیکی به یک سرور فیزیکی دیگر خواهد بود . برای این کار یکی از راه حل ها کپی و paste کردن کل ماشین مجازی از یک مکان به یک مکان دیگر خواهد بود . البته این روش در هایپروی 2012 قابل انجام است اما به توصیه مایکروسافت بهترین گزینه استفاده از ساختار Export است که در خود ساختار hyper-v تعبیه شده و این تضمین را میدهد که ماشین مجازی به سادگی قابل جابجا شدن و یا Import شدن به عنوان یک نوع بک آپ برای ماشین مجازی باشد . برای انجام این کار مراحل زیر را بدقت پیگیری میکنیم بر روی ماشین مجازی راست کلیلک کرده و گزینه Export را انتخاب کنید و محل ذخیره را انتخاب کنید

1

سپس صبر کنید تا مراحل export به پایان برسد

2

اکنون مراحل export گرفتن به پایان رسیده و میتوانید به راحتی این فایل را به هرسروری که مایل هستید و میخواهید Import کنید منتقل کنید . مراحل import را طبق ویزارد زیر انجام دهید

3

محلی که فایل Import شده وجود دارد را آدرس دهید تا مراحل ادامه پیدا کند

4

مراحل را دنبال کنید و ویزارد را به صورت زیر ادامه دهید

5

اکنون در مرحله زیر میتوانید با توجه به نیاز سه گزینه مختلف را انتخاب کرد

6

در حالت اول و گزینه use the existing unique ID با امکان Inplace در واقع ماشین مجازیی که export گرفته شده دوباره بر روی همین سرور hyper-v بازگردانده میشود و جای ماشین مجازی که الان روی سرور هست و از آن بک آپ گرفته شده را خواهد گرفت . در واقع مانند یک راه برای Backup گیری از ماشین مجازی و برگرداندن آن استفاده میشود و در این حالت همچنان از Unique ID قبلی که در ماشین مجازی استفاده شده بود ، دوباره استفاده خواهد شد و عملا دقیقا همان ماشین مجازی به ساختار قبل باز خواهد گشت

در حالت دوم ماشین مجازی بازگردانی خواهد شد اما نه جای ماشین مجازی موجود و به صورت یک ماشین مجازی دیگر به لیست ماشین های مجازی اضافه خواهد شد . البته حتما قبل از restore نام ماشین مجازی قبلی را عوض کنید تا اختلال نام در سرور Hyper-v ایجاد نشود . نهایا در حالت سوم ماشین مجازی با unique ID جدید بازگردانی خواهد شد و این امکان را به وجود میاورد که همانند یک ماشین مجازی جدید بتوان در ساختار شبکه از آن استفاده کنید . این گزینه برای استفاده چندین ماشین مجازی که از یک ماشین مجازی ساخته شده اند و قرار است از SID Number و Unique ID جدید دوباره Import شوند بسیار مناسب است در ادامه میتوان محل ذخیره تنظیمات و متعلقات ماشین مجازی را تعیین و نصبت به جای اصلی در آنها تغییر ایجاد کرد

7

در ادامه محل نصب هارد دیسک مجازی نیز پرسیده خواهد شد


8

بدین صورت مراحل Import کردن به پایان خواهد رسید

9

تهیه بک آپ از ساختار هایپروی و ماشین های مجازی

همانند سرویس های دیگر استفاده از هایپروی نیز قطعا نیاز به تهیه پشتیبان و بک آپ خواهد داشت تا در مواقع ضروری و در صورت ایجاد مشکل برای یکی یا چندین ماشین مجازی بتوان به سادگی و در کمترین زمان ممکن دوباره به ماشین مجازی دسترسی داشت و Downtime حداقلی را ایجاد کرد .در واقع همانقدر که راه اندازی و ایجاد ساختار های مجازی مهم خواهد بود ، همان اندازه نیز پشتیبان از آنها و بازگردانی آنها در زمان های بحرانی مهم و حیاتی خواهد بود . بنابر این باید توجه کنید که تهیه بک آپ و راه حل های حیاتی برای بازگردانی یک ماشین مجازی در مواقع حساس و در کمترین زمان ممکن بسیار حیاتی و مهم خواهد بود

برای تهیه بک آپ از یک ماشین مجازی مبنی بر ساختار هایپروی راه حل های مختلفی وجود دارد که به ترتیب به بررسی آنها و روش های مختلف آنها خواهیم پرداخت .در ابتدا استفاده از کنسول Windows Server backup به عنوان اصلی ترین کنسول backup ویندوز سرور 2012 را بررس خواهیم کرد . برا یاین کار در ابتدا بایستی این feature را از قسمت role&Feature اضافه کنید . مراحل را بایکدیگر پیش خواهیم رفت

ابتدا وارد Server Manager شده و Add role & Feature را انتخاب کنید .

10

در ادامه در قسمت features گزینه windows server backup را انتخاب کنید

11

سپس سراغ کنسول windows server back up میرویم و گزینه backup Once را انتخاب کنید ، البته برای انجام فرآیند پشتیبانگیری خودکار می توان گرینه Schedule را انتخاب کرد که آن را نیز در بحث Bakup بررس و تحلیل خواهیم کرد


12

در ابتدا چون قرار هست یکبار مکانیسم بک اپ را انجام دهیم گزینه Different را بررسی خواهیم کرد

13

گزینه custom را در تصویر بالا انتخاب کنید تا مراحل طی شود و سپس در تصویر زیر گزینه add item را جهت تعیین نوع بک آپ انتخاب کنید

14

سپس از گزینه Hyper-v به سادگی ویرچوال ماشین مورد نظر را انتخاب کنید

15

اکنون مراحل را دنبال کنید و وارد پنجره ای میشوید که محل ذخیره بک اپ را انتخاب خواهد کرد . نکته ای که نباید فراموش شود این موضوع است که میتوان محل ذخیره بک آپ را در سیستم لوکال و یا در شبکه انتخاب کنید ، فقط اینکه اگر قرار است به دفعات بک آپ را انجام دهید و محل ذخیره را در شبکه در نظر بگیرید در این صورت فقط آخرین بک آپ در مسیر گفته شده نگه داری خواهد شد

16

در صورت انتخاب محل لوکال شما مسیر دقیق را بایستی معرفی کنی تا مراحل مورد نظر طی شود ، این مسیر میتواند لوکالی مثل شکل زیر باشد و یا تحت شبکه ! فقط اینکه باید دقت کنید که در صورت بک آپ تحت شبکه باید مسیری به صورت UNC آدرس داده شده و در آن مسیر دسترسی Modify وجود داشته باشد . این مسیر نبایستی در درایو ویندوز و یا درایوی باشد که فضای کافی ندارد

17
18
19

نکته مهم در هنگام بک آپ این خواهد بود امکان Save شدن حالت ماشین مجازی در حین عملیات backup وجود دارد که باید نکات جایگزینی سرویسی در شبکه برای آن حالت را در نظر گرفت

20

ساختار دیگر ، استفاده از بک اپ اتوماتیک خواهد بود که عملیات بک آپ را به طور متناوب و در زمان هایی که مد نظر شما خواهد بود انجام میدهد . برای این کار کافیست گزینه back up schedule را از کنسول backup در نظر بگیرید و مراحل را طی کنید

21

در ادامه تمامی گزینه ها همانند مراحلیست که توضیح دادم با این تفاوت که بازه زمانی که قرار است این بک اپ تهیه شود را شما از قبل تعیین خواهید کرد

22

برای برگرداندن بک آپ تهیه شده نیز کافیست به سادگی در محیط windows server backup رفته و گزینه recovery را انتخاب کنید

23

اگر بک آپی که تهیه کرده اید در همین سرور موجود است گزینه this server را انتخاب کنید و اگر در مسیری در شبکه نگه داری میشود گرینه دوم یا همان A backup store on another location را انتخاب کنید

24

سپس بک آپ گرفته شده را انتخاب و گزینه next را انتخاب کنید

25

سپس گزینه Hyper-v را انتخاب کنید تا نوع recover را انتخاب کنید

26

در ادامه مشخصات ماشین مجازی که در مکانیسم backup تهیه شده را خواهیم دید تا با توجه به نیاز ماشین و یا ماشین های مجازی لازم را برگردانیم

27

نکته ای که در تصویر بالا بیان شده این است که ساختار ماشین مجازی پس از بازگشت در صورتی که تنظیمات کرات شبکه هایپروی دچار تغییر شده باشد مانند تغییر نام و ماهیت سوییچ های مجازی و .. ممکن است ماشین مجازی از نظر تنظیمات کارت شبکه دچار اختلال شده باشد که باید تنظیمات کارت شبکه و یا سوییچ مجازی را از نو تنظیم کرد

سپس در مورد محلی که قرار است ماشین مجازی ریکاوری شود از شما سوال خواهد شد ، در واقع میتوان ماشین مجازی را در محل اول بازگردانی کرد و یا در محل دیگری که میخواهیم بازگردانی انجام دهید . در ضمن اگر در حال حاضر ماشین مجازی قبلی موجود است تاکید شده که اول ماشین مجازی قبلی پاک شود و سپس عملیات بازگردانی انجام شود

28

و در نهایت عملیات Recovery را انجام خواهیم داد

29

استفاده از Shadow copy

به کمک ساختار shadow copy یا همان Vss copy میتوان برای تهیه بک آپ از نوع Shadow برای ماشین های مجازی استفاده کرد . در واقع در این نوع بک آپ میتوان این نکته را بیان کرد که به صورت خودکار و در زمانی که ماشین مجازی در حال اجرا میباشد به کمک مکانیسم VSS از ماشین مجازی یک نقطه بازگشت تهیه شده و در زمان نیاز به سادگی به نقطه تهیه شده بازگشت . برای این کار مراحل را به صورت زیر دنبال خواهیم کرد . ابتدا بر روی درایوی که ماشین های مجازی قرار دارن قابلیت VSS Copy را فعال خواهیم کرد

30

همانطور که در تصویر بالا میبینید باید این ویژگی را بر روی درایو مورد نظر فعال کرد . با فعال شدن این ویژگی یک point قابل بازگشت به وجود خواهد آمد . میتوان از این به بعد این مکانیسم را به صورت دستی و به کمک قابلیت Create Now انجام یاد یا اینکه توسط تنظیمات موجود در Setting به صورت خودکار این امکان را فراهم کرد . برای این کار باید وارد قسمت Setting شده و تنظیمات Schedule را انتخاب کنید

31
32

با انجام این کار میتوان به سادگی موعد انجام مکانیسم ایجاد Point را زمانبندی کرد و هرزمان که نیاز به باز گردانی ماشین مجازی به حالت قبل بوده باشد به سادگی و به کمک تب previous Version این کار را انجام داد برای ورد به ساختار Previous Version کافیست بر روی درایو مورد نظر که امکان shadow copy را فعال کردیم و در واقع ماشین های مجازی ما وجود دارند رفته و بر روی درایو مورد نظر راست کلیک کرده و گزینه Previous version را انتخاب کنید

33

سپس دوستان عزیز ITPRO یی پوینت مورد نظر را که قرار است به آن زمان و موقعیت بازگردانی انجام شود را انتخاب کنید و گزینه restore جهت بازگردانی کل ماشین مجازی به حالت اول و یا کپی آن استفاده کنید

34

همچنین میتوان گزینه Copy را انتخاب کرد تا ماشین مجازی را در مسیر دیگری بجز مسیر موجود نیز کپی کرد ، البته توصیه میکنم که حتما از مکانیسم Backup قبل از VSS استفاده کنید تا در صورت هرگونه اختلال و مشکل بتوان به سادگی ماشین مجازی را بازگردانی کرد و کمترین ریسک را برای خطاهای احتمالی در نظر گرفت

استفاده از نرم افزار های جانبی برای تهیه بک آپ و پشتیبان از ماشین مجازی

یکی از راه حل های تهیه بک اپ و نسخه پشتیبان که امکانات بسیار زیادی را ارئه میدهند استفاده از نرم افزارهای جانبی است که این کارها را به صورت مرکزی و با تنظیمت فراوان انجام میدهد . از این نرم افزار ها نرم افزار Veeam back up and replication خواهد بود که در این سال ها به صورت کاملا کاربردی و متناوب استفاده میشود . البته نرم افزار هایی دیگری نیز وجود خواهند داشت که این امکانات را ارائه میدهند . برای استفاده از این نرم افزار ها باید زمان مناسبی جهت کانفیک و تست عملکرد این نرم افزار ها انجام داد و نکته ای تجربه ثابت کرده است این است که هیچ وقت تا تست یک عملیات نباید نسبت به عملکرد آن نظر داد !! بنابر این بهتر است حتما زمان کافی را جهت استفاده از این نرم افزار ها در نظر گرفت تا در عمل و محیط واقعی دچار مشکل نشویم

35

نکته مهم :

و اما دوستان عزیز و همراهان توسینسویی ، نکته ای که بنده در پایان این قسمت به شما توصیه و پیشنهاد میکنم این است که به صرف داشتن بک آپاکتفا نکنبد ! شما حتما بایستی بک آپ های خود را با توجه به جدول زماندهی تعیید شده و PM های دوره ای خود مورد تست و بررسی صحت عملکرد قرار دهید و البته حواستان را جمع کنید که این کار را در محیط های ایزوله قرار دهید تا در صورت بازگردانی اختلالی در عملکرد ماشین های مجازی در حال اجرایتان به وجود نیایید و مطمئن شوید که قطعا Backup شما قابل استفاده و بازگردانی در شرایط بحرانی خواهد بود . در پایان این قسمت یک آرزو بریا شما میکنم و آن اینکه امیدوارم هیچگاه نیازمند به بازگردانی فایل ها خود نشوید !! :D


میلاد اسحاقی
میلاد اسحاقی

کارشناس سرویس های شبکه مایکروسافت

میلاد اسحاقی ، مدرس و مشاور شبکه های مبتنی بر مایکروسافت ، مدیر IT خبرگزاری دانشجو ، بیش از 6 سال سابقه تدریس مستمر در موسسات معتبر و مراکز دولتی ، عاشق یادگیری و آموزش ، عاشق مایکروسافت و سرویس های وابسته ، دارای مدارک بین المللی MCSE 2012 در حوزه مایکروسافت

نظرات